Categories: Фельетон

НАМ ДАРЭЧЫ ЛЮД СТАРЭЧЫ…

Як паведаміў міністр працы і сацыяльнай абароны, у Беларусі на 100 чалавек, якія працуюць, прыпадае 57 пенсіянераў, і з кожным годам «дзядуль і бабуль» становіцца ўсё болей.

Старэе наш народ паціху, Для працы не стае людзей…І як такому гору-ліхуНам рады даць, ратунак дзе?

Для прапаноў, ідэй і версій
Адной замала галавы.
Чыны сабраліся «наверсе»,
Каб штурм наладзіць мазгавы.
— Я разважаю-мыслю гэтак:
Стымуляваць нам трэ жанчын,
Каб нараджалі болей дзетак, —
Падаў ідэю дробны чын. —
Вунь плацяць сем’ям у Расіі
Па трыста тысяч за дзіця!
А ў нас даляраў сто ад сілы…
Хіба ж то грошы для жыцця?
Ускочыў чын вышэйшы самы
(Ён вёў на сходні гэтай рэй):
— Мы мецьмем «пшык»
з тваёй праграмы!
Не мог прыдумаць ты мудрэй?
Каб выканаць праграму гэту,
Трыльёны трэба! А адкуль?
Узяць з нішчымнага бюджэту,
Які і так амаль што нуль?
У рэшце рэшт нашто нам дзеці?
Што мецьмем з іх, апроч пакут?
Каб крэслы захаваць, на мэце
Нам трэба мець працоўны люд.
— Рабочых рук мы мелі б досыць,
Бадай, на наш хапіла б век,
Аднак іх чорт па свеце носіць —
Хто ў Пецярбургу, хто ў Маскве, —
Паварушыўшы трохі клёпкі,
Чыноўнік выказаў пасыл. —
Там вабяць добрыя заробкі.
А нашыя рублі — як пыл…
— І ты плявузгаеш пра грошы! —
Вышэйшы чын яго абсек. —
Намер твой вельмі нехарошы,
Нібыта нада мною здзек.
Як даць па тысячы даляраў,
Калі пустая ў нас казна?
Тут і пяцьсот — пакуль што мара,
І тая прывідна відна.
— А мо падсобяць нам кітайцы?
Рабсілы ў іх — бы ў лесе дроў.
З кітайцамі ў адзінай спайцы
Мы працавацьмем — будзь здароў!
Вышэйшы чын:
— Ну й бесталковы!
Ты хоць падумаў бы спярша.
Ад гэтай «мудрай» прапановы
Аж разбалелася душа.
Кітайцам мы зусім нядаўна
Кавалак аддалі зямлі.
Быў смелым крок!
І што ж ён даў нам?
Ды вэрхал людзі паднялі!
Калі ж запросім з Паднябеснай
Не сотню тысяч, а мільён,
Дык скажа люд:
«Самім тут цесна»,
І нас з табой пагоніць вон.
Твая ідэя — соль на раны…
А быў яшчэ пасыл такі:
— На пенсію сыходзяць рана
У нас жанкі і мужыкі.
«Бабулі» сноўдаюць на танцы —
Імпэт з’явіўся малады,
І кожны дзень па добрай шклянцы
Глытаюць бугаі-«дзяды».
Напэўна, гэтак лічыць кожны,
Таму і я скажу наўпрост.
Нам сёння павялічыць можна
Для ўсіх людзей пенсійны ўзрост.
Вышэйшы чын:
— Вось тут я згодзен:
Пенсійны ўзрост у нас малы.
Ды што нам скажуць у народзе?
Мы не пачуем пахвалы…
Улада нават пры Саветах
У гэтым бачыла бяду.
Таму сваё, як кажуць, вета
Я на ідэю накладу.
Ніводзін падыход не новы,
Хоць кожны з вас сказаць мастак.
Паслухаў вашы прапановы
І ў выніку рашыў я так:
Ды на халеры
Вашы «меры»?
А выбары — вось гэта боль.
Хто найчасцей дае нам веры
На выбарах? Пенсіянеры!
Дык хай жа будзе іх найбольш!

Recent Posts

Привычка плевать в колодец. В чем ценность «обычных домиков»

Список Всемирного наследия UNESCO в последнее время пополняется неохотно (особенно если речь идет о материальных…

29.09.2023

Почему «Диктатура технологий дает результат», но не тот, который планировался?

«Начальство делает вид, что нам платит, мы делаем вид, что работаем» — таков был ответ…

28.09.2023

Павлюк Быковский: Мы наблюдаем попытку собезьянничать со съездом КПСС

«Мы абсолютно не прячем то, что мы кого-то будем поддерживать. Это естественно. Если бы мы…

27.09.2023

Американские государственные школы как пример реализации частных интересов

Наша национальная особенность согласования частных и коллективных (далее, государственных) интересов заключается в том, что при…

26.09.2023

Похоже, идет к тому, что Беларусь остановит продажи сельхозпродукции другим странам

В прошлом году получили от экспорта продовольствия 8,3 миллиарда долларов, а для обеспечения этого показателя…

25.09.2023

О котлетах и мухах в высшем образовании

Суть рыночной экономики — в реализации личных интересов граждан, побочным результатом чего является рост общественного…

24.09.2023