Categories: Фельетон

Улада спадцішка пакліча Пазняка

Сацыялагічныя апытанні дэманструюць залежнасць беларускага грамадства ад расійскай прапаганды, асабліва тэлебачання. Нездарма, напрыклад, большасць беларусаў падтрымала далучэнне Крыму да Расіі.

Не зразумелі мы як трэба І не ўсвядомілі як след,Калі на нас, нібыта з неба,Зваліўся суверэнітэт.

І гэтым падарункам Бога
Не даражылі мы ніяк.
Нас не вярэдзіла трывога,
Што льга згубіць яго няўзнак.
Каб мець даброты поўнай чашай,
З Расіяй зладзілі хаўрус
І чулі ад улады нашай:
Ён той жа рускі — беларус.
Расійскія тэлеканалы,
А з імі й нашы ва ўнісон
Тутэйшы люд пераканалі,
Што мы адзін народ здавён.
Нібыта зомбі, мы глядзелі
На ўсё, што выдаваў экран…
Ды ўладзе блізкія падзеі
Рассеялі ў вачах туман.
Расія ціха, некрывава
Крым прыгарнула да сябе.
Ёй спадабалася халява:
Цяпер Данбас у барацьбе.
Яна нахабна і адкрыта
Паўсюль выказвае імпэт.
Падстава «важкая»: нібыта
Абараняе «рускі свет».
Дык што ж выходзіць?
Калі штосьці
Надумаем зрабіць «не так»,
Расія хіжая ад злосці
І нам «запуліць у пятак»?
Не трэба танкаў гнаць калону
І зграі запускаць ракет,
Каб ёй узяць пад абарону
У Беларусі «рускі свет»,
Бо беларусы так «зруселі»,
Што тут, нібыта ў Кастраме:
Чужынскі дух у кожным целе,
І мова руская наўме.
Як толькі Пуцін нас з экрана
Запросіць у сваю гурму,
Ад юнака да ветэрана
У ладкі пляскацьмуць яму.
Усе дарослыя і дзеткі
Сустрэнуць рускіх як братоў,
Кідацьмуць ім пад ногі кветкі,
А частаваць — і пагатоў.
Улада ад магчымай явы
Адразу страціла спакой:
Ці трэба ўлада без дзяржавы
Пры рэчаіснасці такой?
Чыноўнікі свае партфелі
Пакласці змусяцца ў архіў
(А гэтак хораша сядзелі!
Такі для іх падмурак быў!),
Расія некага другога
Пасадзіць на васальскі трон,
А той, хто быў «вышэй за Бога»,
У Лету кане. Знікне ён.
Прымаць жа меры тэрмінова
Патрэбна, каб не ўзнік бедлам.
Адразу ж загучала «мова»,
Калі рабіў прамову Сам.
Хто на сабе ў палоску стужку
Насіў, як Перамогі знак,
З таго здымалі ціха стружку,
Хоць і не пхалі ў аўтазак.
Хто з-пад палы ці ў падарунак
Саваў расійскія сцяжкі,
Таго цягнулі ў пастарунак
За ўчынак здрадніцкі такі.
Альгерду помнік самавіта
Паўстаў на віцебскай зямлі.
І «ажывуць», напэўна, Вітаўт,
Былыя нашы каралі.
Дый блізка ўжо часіна тая,
Калі улада спадцішка
І Каліноўскага ўзгадае,
І ўспомніць-клікне Пазняка…

Алесь НЯЎВЕСЬ

Чытайце таксама ў рубрыцы «Фельетон»:

Вось гэтак Саўмін шкадуе жанчын

Мужчыны і кабеты, забудзьце пра пікеты!

Recent Posts

Привычка плевать в колодец. В чем ценность «обычных домиков»

Список Всемирного наследия UNESCO в последнее время пополняется неохотно (особенно если речь идет о материальных…

29.09.2023

Почему «Диктатура технологий дает результат», но не тот, который планировался?

«Начальство делает вид, что нам платит, мы делаем вид, что работаем» — таков был ответ…

28.09.2023

Павлюк Быковский: Мы наблюдаем попытку собезьянничать со съездом КПСС

«Мы абсолютно не прячем то, что мы кого-то будем поддерживать. Это естественно. Если бы мы…

27.09.2023

Американские государственные школы как пример реализации частных интересов

Наша национальная особенность согласования частных и коллективных (далее, государственных) интересов заключается в том, что при…

26.09.2023

Похоже, идет к тому, что Беларусь остановит продажи сельхозпродукции другим странам

В прошлом году получили от экспорта продовольствия 8,3 миллиарда долларов, а для обеспечения этого показателя…

25.09.2023

О котлетах и мухах в высшем образовании

Суть рыночной экономики — в реализации личных интересов граждан, побочным результатом чего является рост общественного…

24.09.2023