Вечна лішні ў нас дворнік Апанас

Паром усім служыў здавён
Адзінай пераправай.
Калі парой псаваўся ён,
Дык дрэнь, як кажуць, справа.
Тады не трапіш да радні,
Не сходзіш к сябру ў госці.
І гаманілі дзень пры дні
Насельнікі аб мосце.
Падчас жа выбараў наўпрост
Казалі ўладзе людзі:
— Не пабудуеш заўтра мост,
Дык галасоў не будзе!
Нарэшце шчасце ў гарадку:
Нібыта ўпаўшы з неба,
З’явіўся мост цераз раку —
Дыхтоўны, як і трэба.
Снавалі ўжо туды-сюды
Дарослыя і дзеці.
І пасля іхняе хады
На мосце многа смецця.
(Заўсёды будзе бруд, калі
Не кожны з нас культурны…)
На працу дворніка ўзялі —
Хай зносіць смецце ў урны.
Хоць Апанас амаль што дзед —
Не думаў пра памінкі.
На мосце прыбіраў як след,
«Здзімаў з яго пылінкі».
Зарплату дворніку цяпер
Плаціць павінны хтосьці.
Касірка — хоць вачам не вер! —
З’явілася на мосце.
І без бухгалтара зарплат
Не будзе — скажам прама.
Таму ўвялі на мосце ў штат
Бухгалтара таксама.
Абгрунтаваць заробкі трэ,
Каб не было нячыста.
Вядома стала: мост бярэ
Яшчэ й эканаміста.
То Апанас адзіным быў,
Хадзіў штодня з мятлою,
Цяпер жа — цэлы калектыў,
Са смеццем «б’юцца» трое.
І без дырэктара — ніяк,
Трымаць патрэбна марку.
Няхай кіруе, п’е каньяк
І «топча» сакратарку,
Бо на пасаду і яе
Прыстроілі на мосце.
Яна паказвае свае
Панадныя вабносці.
Кантроль наладзіць аднаму
Дырэктару складана.
Далі намесніка яму,
Бо двух пакуль што рана.
А дзе ж праседжваць ім штаны?
Для працы трэба ўмовы.
Займелі офіс свой яны,
Будынак вырас новы.
Утрымліваць у чысціні
Патрэбна офіс гэты.
Дзве прыбіральшчыцы з радні
Шаруюць кабінеты.
Не бедна ў офісе ўнутры —
Патрэбная ахова.
На выхадзе амбалы тры
Дзяжураць пачаргова.
Затым з’явіліся як бач
На мосце служкі-клеркі,
Каб крэмзаць горы справаздач
І рассылаць паперкі.
Ішло б на мосце ўсё як след,
Накатанай дарогай,
Аднак мясцовы гарсавет
Даў прачуханца строга:
— Мы ў банку ўжо бяром крэдыт
На вашыя зарплаты.
Дык утаймуйце апетыт
Ці скарачайце штаты.
І кіраўнік, і прафсаюз
Вялі да ночы спрэчкі,
Хто ў калектыве лішні груз,
Каго прагнаць ад рэчкі.
Сказаў дырэктар:
— Кожны з нас,
Як вол, на працы ўвішны.
І толькі дворнік Апанас,
Бадай, на мосце лішні.
І падтрымала той вердыкт
Уся людская маса:
Калі патрэбна вельмі, дык
Звальняем Апанаса!

Алесь Няўвесь

Набыць зборнік Алеся Няўвеся «Авохці мне!..» можна ў мінскай кнігарні «Логвінаў» (пр. Незалежнасці, 37а).

Чытайце таксама ў рубрыцы «Фельетон»:

Шкада, што жарт нам збіў азарт

Не пазбегнуць дылемы: казакі ці нацдэмы

Ці не абрыдла лічыцца быдлам?

Пойдуць на палеткі жонкі-«дармаедкі»