Categories: Культура

Зачынены музей Быкава

Дзень народзінаў Васіля Быкава…Пяць гадоў таму мы распачалі збор подпісаў за тое, каб дзяржава годна ўганаравала Васіля Быкава, славутага ва ўсім свеце беларуса. Чалавека, з імем якога шмат у каго з замежнікаў ды й нас, ягоных землякоў, асацыiруецца сама Беларусь.

Больш за сто тысяч чалавек падпісаліся за тое, каб надаць адной з цэнтральных вуліц у Мінску і Горадні імя Быкава. Але няма ва ўлады павагі ні да народа, ні да нацыянальных геніяў. Да таго народа, які мае сваё меркаванне пра перспектывы развіцця краіны. Да тых асобаў, постацяў, якіх вертыкальшчыкі лічаць іншадумцамі. То бок сваімі ворагамі.

Вось і няма пакуль у сталіцы вуліцы ў гонар Васіля Уладзіміравіча. Але бумерангам няма і народнай павагі да дзяржавы, якая не можа саступіць нават таму, хто сышоў, але застаўся на сваім падмурку Беларушчыны, на сваёй грамадзянскай вышыні. У каго свая, наша, а не «яго», не іхняя Беларусь.

Мертвым не баліць — пранізліва сказаў Быкаў.

Але больна нам. Мне.

І найбольш — найбліжэйшаму да Васіля Уладзіміравіча чалавеку: жонцы, Ірыне Міхайлаўне. Я бачыла гэты боль і пакутлівы сум у вачах, калі раніцай гаварылі з ёй…

Паабяцала: распачатае некалі — не кінем. Разам даб’емся справядлівасці, дагрукаемся да праўды. Будзе і вуліца імя Быкава, будуць і помнікі яму…

Першая ластаўка ўжо ёсць: у Ждановічах адну з вулак назвалі імем Васіля Уладзіміравіча.

Пабыла там. Паразмаўляла з тамтэйшымі, павіншавала іх з днём народзінаў слыннага беларуса, разам падумалі, як жыць далей.

Аднадушным было абурэнне: год таму адкрылі быкаўскі музей і ўмомант закрылі. Кажуць, на рамонт. І колькі ён будзе цягнуцца?

Па суседству вунь, у Драздах, з нуля ўсе тыя начальнікі, якім не баліць за Быкава, харомы сабе адбухалі! І грошы знайшліся, і будаўнікі… Не даміны нават — маўзалеі сапраўдныя! Толькі не ўвекавечыць вам сябе з такім стаўленнем да Беларусі, яе найлепшага сына. Ганьба…

Зайшла ў Ждановіцкі сельсавет і раптам уведала (вы не паверыце!): старшыня мясцовай улады пра тое нават і не чула! Пры мне пазваніла чалавеку, якога лічыла дырэктарам музея, а ён ужо на іншай пасадзе!

Заўважу: музей не працуе з кастрычніка. Як жа такое беспамяцтва стасуецца з пампезным святкаваннем 9 Мая?

Сказала і напісала ў сельсавеце пра тое, што думаю з гэтай нагоды.

Там жа побач сустрэла яшчэ некалькіх чыноўнікаў. Выслухалі, паківалі на верхніх начальнікаў.

А мне згадалася быкаўская «Воўчая зграя»…

Няма вінаватых? Няпраўда. Ёсць. І абеліск за грамадзянскія, ды й проста чалавечыя грахі ім не паставяць. Ніколі. А Быкаву — будзе.

Таццяна Караткевіч, Zapraudu.info

Recent Posts

Привычка плевать в колодец. В чем ценность «обычных домиков»

Список Всемирного наследия UNESCO в последнее время пополняется неохотно (особенно если речь идет о материальных…

29.09.2023

Почему «Диктатура технологий дает результат», но не тот, который планировался?

«Начальство делает вид, что нам платит, мы делаем вид, что работаем» — таков был ответ…

28.09.2023

Павлюк Быковский: Мы наблюдаем попытку собезьянничать со съездом КПСС

«Мы абсолютно не прячем то, что мы кого-то будем поддерживать. Это естественно. Если бы мы…

27.09.2023

Американские государственные школы как пример реализации частных интересов

Наша национальная особенность согласования частных и коллективных (далее, государственных) интересов заключается в том, что при…

26.09.2023

Похоже, идет к тому, что Беларусь остановит продажи сельхозпродукции другим странам

В прошлом году получили от экспорта продовольствия 8,3 миллиарда долларов, а для обеспечения этого показателя…

25.09.2023

О котлетах и мухах в высшем образовании

Суть рыночной экономики — в реализации личных интересов граждан, побочным результатом чего является рост общественного…

24.09.2023