Уладзімір Сцяпан

Мой горад

Кожны дзень ірвуцца тысячы нябачных нітак, якія звязваюць чалавека і горад, мінулае і будучыню

19.12.2021

«САПРАЎДНЫ» ВЯСКОВЕЦ: другая частка назіранняў

Тэма вяскоўцаў для беларускіх пісьменнікаў як была сярод галоўных у класічнай літаратуры, так застаецца і ў фокусе ўвагі цяперашніх творцаў.…

28.11.2021

«САПРАЎДНЫ» ВЯСКОВЕЦ: першая частка назіранняў

Тэма вяскоўцаў для беларускіх пісьменнікаў як была сярод галоўных у класічнай літаратуры, так застаецца і ў фокусе ўвагі цяперашніх творцаў.…

27.11.2021

Мой мілы таварыш, мой Лё…

Ён так доўга не браў тэлефон, што я падумаў пра прыкрую памылку, пра тое, што запісаў нумар не вельмі ўважліва……

06.07.2021

Яго малодшы брат

Мы сустрэліся пасля працоўнага дня, побач з былой «Журавінкай», на беразе Свіслачы і стукнуліся кулакамі — павіталіся. Позірк майго даўняга…

08.06.2021

Радаўніца. Як у кроплі вады…

Могілкі — тое месца, дзе можна спасцігнуць і адчуць як слодыч жыцця, так і яго сум, зразумець што такое род,…

09.05.2021

Жылі-былі людзі…

Мы ляжым з бацькам на падлозе, а пад намі ўвесь свет, усе шэсць кантынентаў, блакітныя акіяны, і рознакаляровыя краіны. Я…

04.05.2021

Небітае пакаленне

Дзіўнае пакаленне вырасла. Выхаванае, адукаванае, разумнае… Я не толькі пра тваю «дзеўку» (так ён заве маю дачку, з якой перапісваецца…

16.03.2021

Уладзімір Сцяпан. Ваўка (гісторыя з майго студэнцкага жыцця)

Пасля шклянкі партвейна сын гаспадыні добра закасеў, а мне было адно весела. Мне сямнадцаты, а яму добра за сорак. Сухая…

03.02.2021

Кароткая размова

Насцярожваюся, хвалююсяі… Перанабіраю свайго вясковага таварыша з якім летам п’ём каву на ганку, гаворым пра ўсё на свеце, як дзеці,…

28.12.2020